Guðmundur Bjarnason f.v. bæjarstjóri kvaddur

Laugardaginn 18. júlí kvöddum við Guðmund Bjarnason f.v. bæjarstjóra í Neskaupsstað og Fjarðabyggð, en hann lést að morgni laugardagsins 11. júlí nokkrum dögum fyrir 66 ára afmælisdaginn, 17. júlí.

Kynni okkar Gumma hófust í Menntaskólanum á Laugarvatni en hann var þar einum vetri á undan mér. Samskipti okkar voru ekki mikil á þeim þremur árum sem við deildum saman að Laugarvatni en eitthvað komum við að íþróttamálum fyrir okkar bekki og einn vetur hafði Gummi þann starfa að vekja okkur sambýlinga sína í Nösinni. Og líklega komst hann fljótlega að því að öruggara var að banka oftar en einu sinni hjá okkur Sigmundi til að tryggja að við færum mættum örugglega í fyrsta tíma.

Eitthvað hittumst við á háskólaárunum en kynni okkar hófust í raun ekki fyrr en Gummi var orðinn bæjarstjóri í Neskaupsstað og ég flæktist inn í staðarval fyrir sorpurðunarstað fyrir Mið-Austurland. Því verkefni fylgdu fjölmargir undirbúningsfundir með þ.v. bæjarstjórum þeirra sveitarfélaga sem síðar runnu saman í Fjarðabyggð. Reyndar varð sumum það á að rita nafnið með auka erri, en það gerðu menn ekki aftur, því ef Gummi rak í það augun var málið tekið föstum tökum. Sorpverkefninu komum við í höfn ásamt starfsmönnum Hönnunar og ráðgjafar og það varð mikil breyting á bæjunum þremur, Neskaupstað, Eskifirði og Reyðarfirði þegar eldar hættu að loga og reyk að leggja frá opnum sorpbrennslunum árið 1994. Það gerðist í kjölfar heimsóknar fulltrúa Hollustuverndar á fund hjá undirbúningsnefndinni og hann gerði fundarmönnum grein fyrir þeim hættum sem fylgdu reyknum frá opinni sorpbrennslu við lágt hitastig. Leyfi fékkst til urðunar sorps til bráðabirgða á sorpförgunarsvæðinu við Eskifjörð og urðun á nýjum stað við Brimnes hófst tveimur árum síðar.

Næstu árin fjölgaði verkefnum fyrir sveitarfélög á Austurlandi með leit að nýjum vatnstökusvæðum og jarðhita. Afrakstur þess samstarfs sem komst á með okkur Gumma og Mumma leiddi til þess að jarðhiti fannst fyrir hitaveitu á Eskifirði og ný vatnsból voru virkjuð á Eskifirði, Norðfirði og Reyðarfirði áður en Gummi lét af störfum sem bæjarstjóri vorið 2006. Auðvitað komu fleiri sveitarstjórnarmenn að þessum málum þó framkvæmdin væri á hendi bæjarstjóra og bæjartæknifræðings.

Minnisstæður er fundur með bæjarráði þar sem undirritaður stýrði borun á holu ES-2 á Eskifirði snemma á árinu 2004. Holan var orði 1300 m djúp og gjörsamlega þurr. Þau voru þung sporin  þegar gengið var á fund bæjarráðs með langa ræðu að vopni um það hvernig fyrirhugað væri að steypa tappa í holuna og bora svo út úr henni og skera jarðhitasprunguna í 850 m dýpi. Þetta átti bara að kosta um 25 mkr aukalega. Einhver hlýtur sannfæringarkrafturinn að hafa verið því það var ekki langt liðið á ræðuna þegar forseti bæjarráðs greip fram í fyrir frummælanda og sagði þau eftirminnilegu orð: "þá gerirðu það bara". Og með það yfirgaf hann fundinn og það skal fúslega viðurkennt að þá var eigin sannfæring frummælandans um árangur alls ekki eins mikil og hún hafði verið fyrir fundinn! En allt gekk þetta nú samt eftir eins og lofað hafði verið og vatnið kom í holuna í 850 m dýpi þó það tæki reyndar vikuna að steypa í holuna tappann.

Undirritaður var í raun nokkuð hissa á sínum tíma þegar hann frétti af því að gáskafulli menntaskólastrákurinn sem hann hafði kynnst að Laugarvatni væri orðinn bæjarstjóri, því einhvern vegi átti það að vera hlutverk alvörugefinna miðaldra manna, en Gummi var þarna bara rétt liðlega fertugur. En eins og aðrir hafa nefnt, þá mátaðist hann bara nokkuð vel í stól bæjarstjóra og frjálslegur og fordómalaus stjórnunarstíll hans féll flestum vel í geð þó eflaust hefði stundum mátt bóka betur það sem fram fór á óformlegum fundum. En þannig voru málin leyst og oft spunnin af fingrum fram eftir nokkrar umræður og mislöng en oft allnokkur símtöl. Og þó verkáætlanir væru kannski ekki allar færðar til bókar þá voru markmiðin ávalt nokkuð skýr áður en hafist var handa. Og það komst enginn upp með það að halda sig ekki innan þess ramma sem settur var og reynt var að lofa ekki umfram það sem hægt var að standa við. Þannig er gott að vinna þegar gagnkvæmt traust ríkir á milli aðila.

Að leiðarlokum skal þökkuð samvinna og vinátta Gumma Bjarna. Það var aðdáunarvert það ótrúlega æðruleysi sem hann sýndi í þeim erfiðu veikindum sem hann glímdi við síðustu árin. 

Innilegar samúðarkveðjur til Klöru og annarra ástvina og aðstandenda.

Það er gott að eiga minninguna um góðan vin og félaga um ókomin ár.

Ómar Bjarki Smárason